هر حرفه ای برای خود اصولی دارد که ممکن است آن را در قالب شعارهایی که مسیر حرکت فعالیتهای حرفه را می نمایاند، مطرح سازد. حرفه کتابداری و اطلاع رسانی بدون این گونه شعارها نیست. گاه این شعارها از داخل رشته و گاه از خارج رشته به درون رشته راه یافته است و یا به همان شکل اولیه باقیمانده یا بنا بر خرد جمعی حرفه مندان رشته دچار پالایش یا دگرگونی شده است تا گستره وسیع تری را بپوشاند و یا بیشتر با واقعیات سازگار شود. شعار «هر کتابی به یکبار خواندن می ارزد» احتمالا یکی از شعارهایی است که از برون به رشته راه یافته است. اما با افزایش روزافزون تعداد کتابهایی که منتشر می شود، از نقش هدایتگری این شعار کاسته شده است و شعار یا قانون «هر خواننده ای کتابش و یا هر کتابی خواننده اش از رانگاناتان جایگزین آن شده است» در مقابل شعار «کتابداران حافظ اندیشه های بشریتند» احتمالا در داخل رشته مطرح شده است. به یقین در برهه هایی از زمان ـ بویژه هنگامی که کتابها به دلایل متفاوت در معرض نابودی قرار داشتند، این شعار هدایتگر کتابداران بوده است. اما به مرور درک شده است که حفاظت فیزیکی از کتابها در عین حال که سودمند می نماید، نمی تواند زنده نگهدارنده پیامهای مندرج در آنها باشد. آنها دریافته اند که زنده ماندن اندیشه های موجود در کتابها تنها با رواج آن اندیشه ها در بین مردمان میسر است و احتمالا همین رواج است که به بیشتر پروراندن اندیشه ها یاری می رساند. با این نوع نگاه شعار قبلی به شعار تازه تر که عبارت است از «کتابداران حافظان و مروجان اندیشه بشریتند» تغییر یافته است.